Olayların Konuşma ve Jestlerde İfadesinin Dillerarası Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi

Günlük hayatımızda çevremizde meydana gelen pek çok bilgiye maruz kalırız ve zihnimiz bu bilgileri olaylar olarak bilinen anlamlı ve yapılandırılmış birimlere ayırır. Olayları anlamak çevremizde meydana gelenleri anlamamız, daha sonra hatırlamamız ve başkalarıyla iletişim yoluyla paylaşabilmemiz için kritik önem taşır (Zacks ve Tversky, 2001). Çevremizde meydana gelen olaylar hakkında başkalarıyla iletişim kurmak her ne kadar insan zihninin temel bir özelliği olarak görülse de, küçük çocukların olaylar hakkında iletişim kurarken önemli olay bileşenlerini ifade etmediği görülmektedir (Allen ve ark., 2008; Bunger ve ark., 2012). Çocukların bu davranışı pek çok dilde yürütülen çalışmalarla gösterilmiş olsa da bu davranışın kaynağı henüz tam olarak anlaşılamamıştır. Bunun nedeni pek çok çalışmanın çocukların olayları yalnızca konuşarak nasıl ifade ettiklerine odaklanıyor oluşu olabilir. Önerilen çalışma, alanyazındaki bu boşluğu çocukların olayları konuşma ve jestler yoluyla multimodal olarak nasıl ifade ettiklerini diller arası karşılaştırmalı bir yöntemle inceleyecektir. Bunun için iki yöntem izlenecektir: (1) Farklı tipolojisi olan dilleri edinen çocukların farklı olay bileşenlerini konuşma ve jestlerle ifade edişi (2) Farklı iletişimsel durumların olayların konuşma ve jestlerle ifade edilişine etkileri. Bu sayede olayların multimodal olarak ifade edilişine dile özgü ve iletilişim bağlamına özgü etkenlerin katkıları anlaşılabilecektir.